Filed under: legislacja, polityka, Polityka energetyczna | Tagi: akcyza, bezprawie urzędników, lekki olej opałowy, oświadczenia nabywców oleju opałowego
Skandaliczne przepisy , wadliwe orzekanie, niespójne przepisy, przerzucanie odpowiedzialności na przedsiębiorców w oświadczeniach nabywców oleju opałowego. odważny program POLSATU ” państwo w Państwie ” w niedzilę o godz. 19.30 pokazuje bezkarność mafii urzędniczej – celnej , skarbowej.
To realia niszczenia setek firm paliwowych dystrybutorów oleju opałowego w Polsce. Wadliwe przepisy , naginanie przepisów , totlny brak odpowiedzialności urzędników celnych i skarbowych za waliwe wyniki kontroli , wadliwe wymierzanie decyzji niszczących przedsiębiorców branży paliwowej.
Byłem dzisiaj w niedziele na pikiecie przed siedzibą TV Polsat gdzie odbywał sie na zywo program. Skandowaliśmy hasła.
Transparent protestujących
Transparenty pikiety przed TV Polsat
Transparent 2
Bohaterzy ( pokrzywdzenie) decyzjami i wyrokami sądu administracyjnego przedsiębiorcy przed wejście do TV POLSAT na rzecz których zorganizowano pikietę
Pokrzywdzona rodzina paliwowców przed wejściem do studia TV PolsatTransparent 3
Polska Izba Paliw Płynnych podejmuje działania w obronie dystrybutorów oleju opałowegolekkiego Odpowiedź Ministerstwa Finansów na pismo do Premiera RP, z dnia 28.06.2011, z ponowną prośbą o zwrócenie uwagi na problem przepisów akcyzowych o oświadczeniach o przeznaczeniu oleju opałowego oraz kontroli podatkowej i celnej w tym zakresie.
Transparent 4
W rozmowie z organizatorem Janem Kulakiem poinformował mnie że zgromadzeni przed Polsatem w dniu 30 pażdziernika 2011 mają negatywne wyniki kontroli, są po wydanych decyzjach i skarżą się w sądzie administracyjnym WSA łaczna kwota tzw. zobowiązania w podatku akcyzowym to dorobek firmy, rodziny i za razem jej upadłości i likwidacja miejsc pracy całych dobrek pokoleniowy.
Piketujący przed TV Polsat
Byłem skandowałem i protestowałem bezprawiu urzedniczemu.
Kejow
Filed under: legislacja, nowe technologie, Polityka energetyczna, Technologie | Tagi: bezpieczeństwo zasilania obietów, elektroenergetyka, stacje pkp, zasilanie awaryjne
0
Koncepcja zasilania stacji kolejowej
Lokalne urządzenie sterujące jest wykonane w dwu wariantach:
- Wariant I – dla napędów zasilanych napięciem 230V AC,
- Wariant II – dla napędów zasilanych napięciem 24V DC.
W wariancie I mogą być stosowane dowolne łączniki z przystosowanymi do nich napędami elektrycznymi zasilanymi napięciem 230V AC. Lokalne urządzenie sterujące wykonane jest w postaci szafki obiektowej montowanej w kontenerze złącza kablowego. W zależności od potrzeb szafa przystosowana jest do sterowania jednego lub kilku napędów odłączników. Szafa obiektowa zasilana jest z pola potrzeb własnych złącza napięciem 230V AC. Zasilanie napędu i urządzeń pomocniczych napięciem 230V AC zapewniane jest poprzez zasilacz awaryjny UPS gwarantujący bezprzerwową pracę urządzeń przez okres 30 minut (w zależności od potrzeb czas ten może zostać wydłużony). Jako urządzenie wykonawcze wykorzystywany jest sterownik mikroprocesorowy typu CZAT 3000plus składający się z modułu CPU oraz modułów wejść cyfrowych (meldunki) i wyjść przekaźnikowych (polecenia).
W przypadku wariantu II mogą być stosowane dowolne odłączniki z przystosowanymi do nich napędami elektrycznymi. Wymagany jest tylko warunek by napęd był zasilany napięciem 24V DC. Lokalne urządzenie sterujące wykonane jest w postaci szafy przystosowanej do mocowania na słupie trakcyjnym, na którym jest umieszczony napęd odłącznika lub też szafki obiektowej montowanej w kontenerze złącza kablowego. W zależności od potrzeb szafa przystosowana jest do sterowania jednego lub kilku napędów odłączników. Szafy sterowania odłącznikami na linii LPN jest zasilana z transformatora 15kV/230V AC poprzez bezpieczniki umieszczone w oddzielnej obudowie wykonanej z tworzywa, zamocowanej również na słupie. Szafy obiektowe sterowania odłącznikami w złączu kablowym zasilane są z pola potrzeb własnych złącza napięciem 230V AC. W obu przypadkach zasilanie napędu i urządzeń pomocniczych napięciem 24V DC zapewniane jest poprzez baterię akumulatorów 24V. Akumulatory ładowane są przy użyciu przetwornicy 230V AC/24V DC. Energia zgromadzona w baterii akumulatorów wystarcza na około 30 przestawień odłącznika. Jako urządzenie wykonawcze wykorzystywany jest sterownik mikroprocesorowy typu CZAT 3000plus/DIOU posiadający 12 wejść i 8 wyjść. Sterownik został opracowany i jest produkowany przez Elester-PKP Sp. z o.o. w Łodzi.
Link http://www.elester-pkp.com.pl/senczat.html
Normy dla zasilania awaryjnego przy pomocy agretatu
Zgodnie z PN-ISO 8528-1 Zespoły prądotwórcze prądu przemiennego napędzane silnikiem spalinowym tłokowym. Zastosowanie, klasyfikacja i wymagania eksploatacyjne, występują cztery klasy wymagań eksploatacyjnych:
- klasa wymagań G1 – dotyczy odbiorników, które wymagają spełnienia podstawowych parametrów w zakresie napięcia oraz częstotliwości, takich jak np. oświetlenie ogrzewanie elektryczne itp.,
- klasa wymagań G2 – dotyczy zasilania odbiorników, dla których wymagania w zakresie jakości dostarczanej energii elektrycznej są zbliżone do wymagań określonych w odniesieniu do publicznych sieci elektroenergetycznych. W przypadku zmian w obciążeniu dopuszczalne są chwilowe odchylenia od znamionowych wartości napięcia i częstotliwości. Do odbiorników spełniających wymagania tej klasy należy zaliczyć: oświetlenie, pompy, wentylatory, dźwigi itp.,
- klasa wymagań G3 – dotyczy zasilania odbiorników o zwiększonych jakościowych wymaganiach w zakresie dostarczanej energii elektrycznej. Przykładem takich urządzeń mogą być zasilacze UPS, systemy telekomunikacyjne itp.,
- klasa G4 – dotyczy zasilania odbiorników o wysokich wymaganiach w zakresie dostarczanej energii elektrycznej.
W celu uzyskania większej niezawodności do systemu zasilania gwarantowanego wprowadza się dodatkowe źródła zasilania awaryjnego, tj. zespół prądotwórczy. Taki układ zapewnia bardzo duże bezpieczeństwo i daje pewność, że w razie awarii sytemu zasilania podstawowego urządzenia o znaczeniu krytycznym będą zasilane bez przerw, co uchroni odbiorców od wielu, niejednokrotnie poważnych strat, a tym samym strat spowodowanych przerwami w dostawie energii elektrycznej.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
P’wejSTK – moc czynna wejściowa siłowni telekomunikacyjnej, w [W],
PwejSTK – moc czynna wejściowa siłowni telekomunikacyjnej niezbędna do pokrycia mocy zapotrzebowanej przez zasilane odbiorniki, w [W],
PC – moc zapotrzebowana przez centralę, w [W],
N – liczba wymaganych zasilaczy DC, w [-],
PLB – moc ładowania baterii, w [W],
IL – prąd ładowania baterii, w [A],
P1 – moc pojedynczego zasilacza, w [W],
Inc – całkowity prąd pobierany przez centralę, w [A],
Tp – czas podtrzymania zasilania przy pracy bateryjnej, w [h],
TL – czas ładowania baterii (przyjmuje się 10 h),
Unc – napięcie znamionowe STK, w [W].
 |
| Rys. 7. Algorytm doboru siłowni telekomunikacyjnej |
Dane zaczepniete z publikacji Żródła zasilania awaryjnego i gwarantowanego w układach zasilania obiektów budowlanych (Cz.1) mgr inż. Julian Wiatr, elektro.info 6/2009
Sprawa oświetlenia awaryjnego w obiektach uzytecznosci publicznej ( Dworzec kolejowy)
Budynki i obiekty budowlane, a przede wszystkim obiekty użyteczności publicznej, muszą być wyposażone w urządzenia przeciwpożarowe, którym należy zapewnić konserwację i naprawy w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie. Odpowiedzialni za to są ich właściciele (art.1 Ustawy z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej – Dz.U. nr 100, poz. 835 z dnia 8 czerwca 2005 r.).
Na podstawie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. nr 80 z dnia 21 kwietnia 2006 r., poz. 563) instalacje oświetlenia awaryjnego są urządzeniami przeciwpożarowymi
(Roz. 1, § 2, ust. 7). Zgodnie z tym rozporządzeniem wszystkie urządzenia przeciwpożarowe powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym nie rzadziej niż raz w roku (Roz. 1, § 3, ust. 3) i muszą spełniać wymagania polskich norm (Roz.1, § 3, ust.2). Instalacje oświetlenia awaryjnego mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ludzi, co powoduje, że ich parametry techniczne, a przede wszystkim niezawodność, obwarowane są wieloma powiązanymi ze sobą normami. Dotyczy to zarówno przepisów określających ich własności funkcjonalne, jak i parametry oświetleniowe czy elektryczne.
W Polsce aktualnie najważniejszą normą dotyczącą oświetlenia awaryjnego jest PN-EN 1838:2005 Zastosowanie oświetlenia – oświetlenie awaryjne. Norma ta jest tłumaczeniem normy EN 1838, która obowiązuje we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej. Wymagania zawarte w tej normie określają wartości minimalne, które muszą spełniać systemy oświetlenia awaryjnego. Norma EN 1838 odwołuje się do innych norm, np. do EN 60598–2-22, dotyczącej opraw oświetlenia awaryjnego, czy EN 50172, określającej instalacje oświetlenia ewakuacyjnego. Normy te również zostały przetłumaczone na język polski i zatwierdzone przez Polski Komitet Normalizacyjny.
W związku z tym obecnie obowiązuje wymóg normy PN-EN 60598-2–22:2004 Wymagania szczegółowe – oprawy oświetlenia awaryjnego, dotyczący układów testujących do opraw awaryjnych, który mówi, że oprawy oświetlenia awaryjnego z własnym źródłem zasilania powinny być wyposażone w wewnętrzny układ testujący lub być podłączone do zdalnego układu testującego.
Na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów i norm można sporządzić listę najważniejszych wymagań dla oceny istniejącej w danym obiekcie instalacji oświetlenia awaryjnego i jej konserwacji:
1. Projekt musi być uzgodniony z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. W obiekcie muszą znajdować się aktualne rysunki systemu oświetlenia awaryjnego, które powinny identyfikować wszystkie oprawy awaryjne i główne komponenty. Rysunki powinny być podpisane przez rzeczoznawcę. System oświetlenia awaryjnego musi być zgodny z wymaganiami przepisów i norm (według PN-EN 50172:2005).
2. Urządzenia przeciwpożarowe powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w polskich normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych, w odpowiedniej dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcjach obsługi (Dz.U. nr 80, poz. 563, z dnia 21 kwietnia 2006 r.).
3. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne nie mogą odbywać się rzadziej niż raz w roku i powinny być przeprowadzone w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta (Dz.U. nr 80,poz. 563, z dnia 21 kwietnia 2006 r.).
4. W przypadku instalacji oświetlenia awaryjnego z centralną baterią, przewody i kable wraz z zamocowaniami powinny być ognioodporne, o takim czasie wytrzymałości ogniowej, w jakim ma działać oświetlenie awaryjne, zgodnie z zapisem Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie, jakim wymaganiom powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690,
z dnia 15 czerwca 2002 r. – Dział IV, Roz. 8, §187, ust. 3).
5. Zgodnie z zapisem Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie, jakim wymaganiom powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690, z dnia 15 czerwca 2002 r. – Dział IV, Roz. 8, § 181, ust. 5), czas działania oświetlenia ewakuacyjnego nie może być krótszy niż dwie godziny.
6. Zanik zasilania opraw podstawowych na drogach ewakuacyjnych musi spowodować włączenie oświetlenia ewakuacyjnego na tych drogach (według PN-EN 1838:2005).
7. Musi istnieć możliwość testowania opraw oświetlenia awaryjnego bez wyłączania zasilania. Oprawy oświetlenia awaryjnego z własnym źródłem zasilania powinny być wyposażone w wewnętrzny układ testujący lub być podłączone do zdalnego układu testującego (według PN-EN 60598-2-22).
8. Oświetlenie ewakuacyjne (według PN-EN 1838:2005 Zastosowanie oświetlenia – oświetlenie awaryjne) musi spełniać następujące warunki:
a) W osi drogi ewakuacyjnej natężenie oświetlenia E musi wynosić min. 1 lx (Oświetlenie drogi ewakuacyjnej 4.2.1).
b)Wzdłuż centralnej linii drogi ewakuacyjnej stosunek Emaks.//Emin. Ł 40 (Oświetlenie drogi ewakuacyjnej 4.2.2).
c) Na poziomie podłogi na niezabudowanym polu czynnym strefy otwartej natężenie oświetlenia E musi wynosić min. 0,5 lx (Oświetlenie strefy otwartej 4.3.1).
d)W strefie otwartej stosunek Emaks./Emin. Ł 40 (Oświetlenie strefy otwartej 4.3.2). Uwaga: wymogi te muszą być spełnione również pod koniec ustalonego czasu działania oświetlenia ewakuacyjnego.
e) W strefie wysokiego ryzyka eksploatacyjne natężenie oświetlenia ewakuacyjnego na płaszczyźnie odniesienia nie powinno być mniejsze niż 10% eksploatacyjnego natężenia podstawowego, wymaganego dla danych czynności, i musi wynosić min. 15 lx (Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka 4.4.1).
f) W strefie wysokiego ryzyka równomierność natężenia E średnie/Emaks. ł 0,1 (Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka 4.4.2).
g) W celu zapewnienia odpowiedniego natężenia oświetlenia oprawy do oświetlenia ewakuacyjnego powinny być umieszczane co najmniej 2 m nad podłogą (Oświetlenie ewakuacyjne 4.1)
– przy każdych drzwiach wyjściowych przeznaczonych do wyjścia ewakuacyjnego,
– w pobliżu schodów, tak aby każdy stopień był oświetlony bezpośrednio,
– w pobliżu każdej zmiany poziomu,
– obowiązkowo przy wyjściach ewakuacyjnych i znakach bezpieczeństwa,
– przy każdej zmianie kierunku,
– przy każdym skrzyżowaniu korytarzy,
– na zewnątrz i w pobliżu każdego wyjścia końcowego,
– w pobliżu każdego punktu pierwszej pomocy,
– w pobliżu każdego urządzenia przeciwpożarowego i przycisku alarmowego.
Znaki przy wszystkich wyjściach awaryjnych i wzdłuż dróg ewakuacyjnych powinny być tak podświetlone, aby jednoznacznie wskazywały drogę ewakuacji do bezpiecznego miejsca. Uwaga: jeżeli punkty pierwszej pomocy oraz urządzenia przeciwpożarowe i przyciski alarmowe nie znajdują się na drodze ewakuacyjnej ani w strefie otwartej, to powinny one być oświetlone w taki sposób, aby natężenie oświetlenia na podłodze w ich pobliżu wynosiło minimum 5 lx („w pobliżu” oznacza w obrębie 2 m, mierzonych w poziomie).
9. Instalacje oświetlenia ewakuacyjnego w obiektach (według PN–EN 50172:2005 Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, obowiązującej w Polsce od dnia 15 marca 2005 r.) powinny gwarantować, aby oświetlenie ewakuacyjne spełniało następujące wymagania:
a) Oświetlało znaki ewakuacyjne.
b) Zapewniało oświetlenie dróg umożliwiających bezpieczną ewakuację do miejsc bezpiecznych (stref bezpieczeństwa).
c) Zabezpieczało czytelne zlokalizowanie miejsc sygnalizacji pożaru, a także rozmieszczenia i użycia sprzętu przeciwpożarowego.
d) Posiadało możliwość testowania poprzez symulację zaniku zasilania oświetlenia podstawowego.
e) Włączało się w przypadku awarii dowolnej części zasilania podstawowego. Gwarantowało, że lokalne (miejscowe) oświetlenie ewakuacyjne będzie pracować w przypadku awarii zasilania podstawowego w danym miejscu.
f) Zabezpieczało przed ciemnością na drodze ewakuacyjnej w razie awarii jednej oprawy awaryjnej.
10. Rejestrowanie zdarzeń i raportowanie (według PN-EN 50172:2005).
Te wymagania muszą uwzględniać projektanci instalacji oświetlenia awaryjnego w nowo budowanych lub remontowanych budynkach i innych obiektach budowlanych. Inwestorzy i projektanci muszą również podjąć decyzję, jaki system oświetlenia awaryjnego zastosować w danym obiekcie. Ze względu na przepisy przeciwpożarowe, nakazujące co najmniej raz w roku kontrolę i konserwację opraw oświetlenia awaryjnego w obiektach, w których znajduje się ich większa liczba (np. 100), trudno sobie wyobrazić system oświetlenia awaryjnego bez automatycznego testowania i monitoringu stanu technicznego wszystkich opraw oświetlenia awaryjnego w obiekcie. Zasadniczy podział systemów oświetlenia awaryjnego związany jest ze sposobem zasilania opraw. Oprawy oświetlenia awaryjnego mogą posiadać wewnętrzne źródło zasilania (akumulatory) lub być zasilane ze źródła zewnętrznego (centralna bateria akumulatorów). W przypadku oświetlenia awaryjnego dróg ewakuacyjnych, w którym wymagane natężenie światła jest na poziomie 1 luksa, o wiele bardziej interesujące są systemy oświetlenia awaryjnego oparte na oprawach z własnym akumulatorem. Najważniejszą zaletą tych systemów jest rozproszenie bezpieczeństwa na wszystkie oprawy oświetlenia awaryjnego w obiekcie, z których każda przełącza się w tryb pracy awaryjnej niezależnie od innych urządzeń systemu. Takie rozwiązanie eliminuje największą wadę systemów z centralną baterią, w których każda oprawa musi być włączona przez jedno urządzenie, jakim jest właśnie centralna bateria. Wynika z tego, że uszkodzenie centralnej baterii może całkowicie pozbawić obiekt oświetlenia awaryjnego aż do czasu usunięcia awarii. Taka sytuacja w obiektach działających w systemie całodobowym (hotele, szpitale itp.) jest niedopuszczalna, ponieważ stwarza zagrożenie dla wszystkich osób przebywających w tych obiektach.
W dzisiejszych czasach, naznaczonych zagrożeniem aktami terroryzmu, dążenie do rozproszenia bezpieczeństwa jest najważniejszym wymaganiem stawianym systemom oświetlenia awaryjnego. To wymaganie idealnie spełniają systemy oparte na monitoringu opraw z własnym akumulatorem. Posiadają one wszystkie zalety systemów z centralną baterią, takie jak automatyczne testowanie funkcjonalne wszystkich opraw awaryjnych czy wieloletnia gwarancja na urządzenia i akumulatory, a ponadto eliminują wady centralnej baterii.
Natomiast do wad systemów z centralną baterią (oprócz koncentracji bezpieczeństwa na jednym urządzeniu) należy zaliczyć:
– wymóg dodatkowego okablowania zasilającego oprawy oświetlenia awaryjnego drogim kablem ognioodpornym,
– wysoką cenę zarówno baterii centralnej, jak i akumulatorów,
– konieczność wymiany wszystkich akumulatorów przy niespełnieniu wymaganego czasu świecenia.
Tych wad nie posiadają systemy oparte na oprawach z własnym akumulatorem. Nie wymagają one dodatkowego okablowania zasilającego, gdyż oprawy oświetlenia awaryjnego są zasilane tym samym kablem, co oprawy oświetlenia podstawowego. Systemy te są dużo tańsze zarówno ze względu na cenę urządzeń, jak i okablowania. Ponadto zapewniają one pełną identyfikację uszkodzonej oprawy, gdyż każda z nich ma swój niepowtarzalny adres. Najnowsze rozwiązania tych systemów umożliwiają monitoring wszystkich opraw i urządzeń z dowolnie wskazanego miejsca (np. z siedziby producenta lub inwestora) poprzez łącza internetowe. Wymiana akumulatorów nie odbywa się jednocześnie we wszystkich oprawach, lecz tylko w tych, których akumulatory nie gwarantują już wymaganego czasu świecenia. Wymiana akumulatorów w oprawach odbywa się najczęściej przy okazji wymiany świetlówek i wiąże się z bardzo niskimi kosztami (dzięki jej prostocie i niskim cenom akumulatorów). Systemy te są już zastosowane w setkach obiektów użyteczności publicznej o różnym charakterze na obszarze całej Polski.
Przyszłość w tej dziedzinie należy do systemów opartych na oprawach awaryjnych z własnym akumulatorem, w których monitoring nie wymaga dodatkowego okablowania teletechnicznego, ponieważ odbywa się drogą radiową, z wykorzystaniem transmisji cyfrowej, bezprzewodowej.
Podsumowanie
To niejest pierwsza awaria na Dworcu PKP w Warszawie
Kejow
Posiadam nabyty w szkole tytuł tzw. „prezydencki” elektryka ale uprawnienia dozorowe „D” do 15 kV wygasły dawno, a zawodu nie wykonuję.
Filed under: Doradztwo, emisja, emisja CO2, Energia odnawialna, gaz, legislacja, nowe technologie, Polityka energetyczna | Tagi: CCS, darmowe limity, derogacja, energetyka weglowa, limity co2, przydziały emisji co2
Przypomniał, że Polska w ostatnich 20 latach wykonała ogromny wysiłek, redukując emisję gazów cieplarnianych o 30 proc., równocześnie podwajając PKB.
Jego zdaniem UE nie może pochwalić się takimi osiągnięciami. Zrealizowanie obecnych postulatów KE oznaczałoby dla Polski konieczność redukcji emisji w sektorze energii aż o 99 proc., co jest praktycznie niemożliwe.
W opinii wicepremiera Pawlaka, podejmując decyzje w tej sprawie należy wziąć pod uwagę także ostatnie decyzje państw członkowskich w dziedzinie energii, takie jak rezygnacja Niemiec z rozwijania energetyki jądrowej czy zakaz eksploatacji gazu łupkowego we Francji.
– Będzie to mieć znaczący wpływ na strukturę źródeł wytwarzania energii w Europie – powiedział Waldemar Pawlak.
Źródła w Brukseli powiedziały PAP, że kiedy wszystkie inne kraje zadeklarowały poparcie wniosków końcowych, Kraszewski zdecydował się zgłosić sprzeciw Polski dopiero po telefonie do premiera Donalda Tuska.
Na początku marca Komisja Europejska przyjęła ścieżkę obniżania unijnych emisji CO2 o 80 proc. w 2050 r. Potwierdziła cel redukcji emisji do 2020 r. o 20 proc. nie wykluczając, że może to być 25 proc., jeśli kraje poprawią wydajność energetyczną i zwiększą udział energii odnawialnej. Dokument określa tzw. kroki milowe na drodze ograniczenia emisji o 80 proc. w 2050 r.: redukcja emisji o 40 proc. już w 2030 roku i o 60 proc. w 2040 r. Cele te nie są prawnie wiążące. Wobec polskiego weta, ostatecznie polityczny dokument potwierdzający tę ścieżkę został we wtorek przyjęty tylko jako wnioski końcowe samej prezydencji, nie zaś Rady UE.
Dokument analityczny o przydzialach emisji CO2 Ernest * Young PKRE
http://www.pkee.pl/public/content/77/PKEEderogacje-inwestycje4112010_v01.pdf
Wytyczne i analiza prawa do derogacji dla Polski w zakresie CO2
www.rada-npre.pl/index.php?option=com_docman&task=doc..
Czy tę sprawę można jeszcze „odkręcić”?
W tej chwili wszystko zależy od kierownictw szykanowanych firm. Mogą jeszcze uciec spod topora. Ale czasu zostało bardzo, bardzo mało. Maksimum trzy miesiące.
Jeżeli ktoś chce otrzymać derogację dla już pracujących instalacji, to powinien pamiętać, że Rząd musi opublikować wniosek derogacyjny do 31 sierpnia 2011 r. – przed tą datą trzeba uzyskać zezwolenie na emisję. A to tylko miesiąc.
Inwestycje, których budowa rozpocznie się w 2012 – 2013 roku i których budowa będzie trwać 5-6 lat dadzą sobie radę bez derogacji. Wcześniejsze realizacje będą miały kłopoty (ich prąd będzie droższy niż prąd z sieci).
Mija drugi miesiąc, zarządy wciąż się zastanawiają. Trzeba rozważyć wszystkie za i przeciw. Np. można dostać derogację, ale trzeba będzie zapłacić za certyfikaty, ale można je sobie zafundować przez współspalanie, ale trzeba by mieć biomasę, ale można by ją zakontraktować.
Informacja dla niewtajemniczonych. Sprawa dotyczy 2000 MW, czyli 8 proc. mocy szczytowej i ok. 6 proc. mocy użytecznej. Takiego zapasy mocy w systemie nie mamy!
Podsumowanie
Polska prezydencja w UE jest szansą na odkrecenie niekorzystnej legoslacji unijnej i de facto uratowanie polskiego wegla i polskich elektrowni wegłowych. Zablokowanie decyzji do 2050 to sukces na Posiedzeniu Ministrów Środowiska UE.
Kejow
Filed under: Bezpieczeństwo energetyczne, elektrowni jadrowa, legislacja, Polityka energetyczna | Tagi: elektrownie jadrowe, energetyka jadrowa, Ministerstwo Gospodarki, szczepionka fukushima, trojanowska
Polska szczepionka na elektrownie jądrowe wg.recepty Ministerstwa Gospodarki po Fukushimie
Rada Min H. Trojanowskiej z MG o szczepionce wywiad z WNP.pl
Czym zatem jest pani zdaniem festiwal opinii o energetyce jądrowej, który się odbył po katastrofie w Japonii ?
– Obecnie wygłaszane opinie to swoisty polityczno-intelektulany drybling między faktami i domniemaniami. Dzisiaj wiemy z relacji służb elektrowni, że reaktory w Fukushimie zostały automatycznie wyłączone i awaryjnie chłodzone do momentu, w którym tsunami zmyło zbiorniki z olejem napędowym do silników diesla, co spowodowało brak zasilania i w efekcie brak chłodzenia reaktora. Brak możliwości odbioru ciepła spowodował uszkodzenie prętów paliwowych i topienie rdzenia reaktora.
W dzisiejszych nowoczesnych technologiach trzeciej generacji prawdopodobieństwo takiej awarii jest tysiąckrotnie mniejsze, w porównaniu do generacji drugiej, dzięki zastosowaniu niewymagających zasilania elektrycznego układów (pasywnych) lub zwielokrotnienia (redundancji) układów bezpieczeństwa.
Jak zadziałały wydarzenia w Japonii na jądrową część Unii Europejskiej ?
– Paradoksalnie, wydarzenia w Japonii zadziałały w większości krajów europejskich eksploatujących elektrownie jądrowe jak szczepionka. Zdajemy sobie sprawę jak poważna jest sytuacja w japońskiej elektrowni dotkniętej kataklizmem, pamiętamy jednak, że dzięki energetyce jądrowej Japonia uniknęła humanitarnej katastrofy.
W wyniku trzęsienia ziemi i tsunami w Japonii uszkodzonych zostało 21 obiektów energetyki konwencjonalnej, w tym elektrownie węglowe i gazowe. Tsunami rozmyło bowiem linie kolejowe, oraz poważnie uszkodziło gazociągi, co w konsekwencji sparaliżowało dostawy paliw do elektrowni. Sytuację w Japonii po trzęsieniu ziemi ratują wciąż działające elektrownie jądrowe.
WNP.pl
Wypowiedz w wy2ziadzie dla WNP min Trojanowskiej z MG koordynującej polski projekt elektrowni jądrowych jest interesujący. Nie brak retoryki wobec dyskusji toczacej się na Nowym Ekranie.pl cyt. „Obecnie wygłaszane opinie to swoisty polityczno-intelektulany drybling między faktami i domniemaniami. „.Nie jest to arogancja władzy ale swoisty sposób pokazania wyższości i sposobu sprawowania władzy.
Realizacja polityki energetycznej Polski i bezpieczeństwo energetyczne w kontekście elektroni jądrowych z punktu widzenia inżynieryjnego możnali wyliczyć dla oceny ryzyka – lecz czy to wszelkie przesłanki dla tak ważkich decyzji dla Polski?
Z prognozy zapotrzebowania na energię elektryczną zawartej w „Polityce energetycznej Polski do 2030” roku wynika, że w 2030 roku udział paliwa jądrowego jako paliwa do produkcji energii elektrycznej powinien wynosić ponad 15 proc.
Kejow
Filed under: legislacja, rodzina | Tagi: gwałt, Lublin, molestowanie, Policja, prawo
Rozmawiałem z jedną z ofiar gwałciciela – dla kobiety horror
3 lata więzienia dla byłego policjanta za wykorzystywanie seksualne
W ramach dzialności społecznej w Lublinie od dwóch lat rozmawiałem z pokrzywdzoną młodą kobietą z branży paliwowej która podczas zatrzymania w areszcie policyjnym w Lublinie spotkały tego typu nieprzyjemne sprawy. Pomagałem je w uzyskaniu miejsca w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Nie wdają się w szczegóły to horror być w samym podkoszulku cała noc z i w …..
Szczególnie niski wymiar kary dla funkcjonariusz publicznego dziwi w tej sprawie budzi moje złe odczucia. Uniewinnienie od zarzutu tzw. molestowania 5 innych kobiet to sztuczka prawna.
Nawet Palikot interweniował w tej sprawie
Palikot z wibratorem i pistoletem
Interweniował wtedy Janusz Palikot, wtedy jeszcze polityk PO, dziś lider Ruchu Poparcia. Najpierw zorganizował słynną już konferencję prasową. Trzymając w jednej ręce silikonowego penisa, a w drugiej pistolet, pytał, czy to są w Polsce symbole Prawa i Sprawiedliwości (partia rządziła krajem) i symbole policji w Lublinie. Nie pamiętasz Palikota z penisem? Przypomnij sobie
Wystąpił na tle ekranu telewizora, na którym mężczyzna brutalnie gwałcił na biurku kobietę. Obok posła ustawiono dwa manekiny kobiet z zaklejonymi ustami, którym na szyjach powieszono plansze: „Jeśli powiecie o tym komukolwiek, to was rozp…!”, „Rozwalę ci łeb!”. Poseł długo wymieniał grzechy lubelskich funkcjonariuszy: picie alkoholu w komendzie miejskiej i ucieczki siedmiu podpadniętych policjantów na zwolnienia lekarskie, samobójstwa funkcjonariuszy, zgwałcenie studentki w policyjnym areszcie, molestowanie 15-letniej dziewczyny przez funkcjonariusza z patrolu, który miał strzec bezpieczeństwa przed lubelskimi szkołami. Po kilku miesiącach od konferencji w Lublinie zawisło kilkadziesiąt tablic reklamowych, na których Palikot omaga się ustąpienia ze stanowisk komendantów: miejskiego i wojewódzkiego. Na czerwonych plakatach napisano „Komendanci muszą odejść” oraz „Gwałt w izbie zatrzymań”.
Sąd mało wrażliwy dla kobiet
Proces miał ruszyć we wrześniu 2008 roku. Pierwszą rozprawę zaplanowano w małej sali na pierwszym piętrze budynku lubelskiego sądu rejonowego przy Krakowskim Przedmieściu. Aby się do niej dostać, pokrzywdzone kobiety musiałyby minąć najpierw swojego niedawnego prześladowcę, który czekał przed wejściem do budynku. Potem czekała ich jeszcze przeprawa z tłumem dziennikarzy z prasy, radia i ogólnopolskich telewizji. Na końcu kobiety musiałyby gnieździć się w ciasnej sali rozpraw, przepychając się pośród kamer i mikrofonów. Ostatecznie proces się wtedy nie rozpoczął, bo nie stawiły się wszystkie pokrzywdzone.
Postępowanie sądu ostro skrytykowała na naszych łamach Helsińska Fundacja Praw Człowieka, zarzucając sądowi brak „zwykłej wrażliwości, wyczucia i rozsądku”. W efekcie kolejną rozprawę wyznaczono w dużej sali, sąsiadującej z sekretariatem wydziału karnego, tak by pokrzywdzone kobiety mogły czekać na przesłuchanie z dała od tłumu.
Mamzwyczaj nie komentowania wyroków jak przeczytam uzasadnienie to bedzie coś więcej.
Kejow
Filed under: Film, Historia, Koncesje, legislacja, polityka | Tagi: Andrzej Tadeusz Kijowski, historia telewizji, telewizja internetowa, Top Canal
Po czerwcu ’89 roku wszystko chciało być niezależne. I było wolne – w szczególności wolne od pieniędzy. A gdy się gotówka pojawiała tam i swoboda natychmiast była mniejsza. Niezależny chciał być NIW ( Niezależny Instytut Wydawniczy) wydający „Nowy Świat” – dziennik Piotra Wierzbickiego i NTP – czyli Niezależna Telewizja Polska – projekt przywieziony z Francji przez Mirosława Chojeckiego – twórcę pierwszego podziemnego wydawnictwa jakim była NOW-a czyli Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Wydawało się wiec rzeczą oczywistą, że dopełnieniem Gazety Wyborczej stworzonej przez Adama Michnika na bazie podziemnego „Tygodnika Mazowsze” – będzie Chojeckiego NTP zakorzeniona w opozycyjnej tradycji i emigracyjnej praktyce paryskiego „Kontaktu” telewizja. A jednak – telewizja to inne medium. Tu bez dużych pieniędzy się nie da. Może nawet bez zależności.
Niektórzy to rozumieli – jak na przykład także przybyły z Francji twórca polskiej sekcji France International która nadawała dla Polaków w latach 1982-1989 z Paryża – Andrzej Woyciechowski czyli Pierre Vodnik. Wojciechowski nie związał się ani z Michnikiem ani z Chojeckim. Stworzy Radio Zet a jego jego Radiowe rozmowy zagościły w nieoczekiwanie, bez żadnej wstępnej reklamy we wrześniu 1992 roku wprowadzonym do eteru pirackim TOP CANALE.
Była to warszawska stacja lokalna. Dowodził tą instytucją niejaki Jacek Żelazik. Wiadomo jednak, że w tle tej antrepryzy kryła się dużo poważniejsza postać: funkcjonariusza SB i byłego rzecznika prasowego generała Kiszczaka, jednego z głównych konstruktorów Okrągłego Stołu – Wojciecha Garstki.
Tacy ludzie mają słuch na swoje czasy i … nos mutamur in illis. Dziś warto poważnie się zastanowić, dokąd to wszystko zmierzało i nadal zmierza. I przez co prowadzi. A droga wiedzie rzecz jasna przez pieniądze, o których Komar z Chojeckim, że o sobie nie wspomnę, nazbyt poważnie nie myśleli. Mniej może więc od innych zdumiała mnie informacja o tym, że ludzie Żelezika utworzyli stację, ale dopiero dziś rozumiem, że nie było w tym żadnego szatańskiego spisku. Ot, proste wykorzystanie finansowej okazję. Dla nas korsarstwo było cnotą. To była wolność wyboru, ale rzetelność finansowa. Ludzie służb wewnętrznych możliwość jego uprawiania wykorzystali z całą dosłownością. Do głowy nie przychodziło Komarowi czy Chojeckiemu, a tym bardziej Włochom, by naruszać czyjekolwiek prawa autorskie. Mieliśmy zresztą swoje niemałe zapasy. Mirek dysponował ogromnym archiwum filmów zrobionych przez Kontakt w Paryżu. Komar porozumiał się z Filmoteką i Zespołami Filmowymi, zdobywając prawo do emisji polskich filmów przez żadną stację wówczas nie wyświetlanych.
Dla Garstki i Żelezika piracić to znaczy dorobić się szybko i bez podatku. Zapewne to się im udało. Top Canal wszedł bowiem pierwszy w Warszawie na częstotliwość odbieraną przy pomocy szerokopasmowej anteny i równolegle z emisją pirackich kaset wideo uruchomił dystrybucję anten wraz ze specjalnym wzmacniaczem. Na samym handlu tym sprzętem można było dobrze zarobić.
Co jednak ciekawe, i chyba dowodzi, jak głębokie i różnorodne łączyły ludzi w owych czasach powiązania, pozyskał jak już wspomniałem na wstępie do swego programu Top Canal – nie kogo innego, lecz profitenta pierwszej radiowej koncesji nadanej przez Drawicza dla Radia Zet, Andrzeja Woyciechowskiego. Tak, Pierre Vodnik, pod którym to pseudonimem Woyciechowski pisywał dla „Le Monde” i „Liberation”, współpracownik francuskiej agencji prasowej AFP i RFI francuskiego radia polskojęzycznego, Radia Wolna Europa i polskiej sekcji BBC nie zawahał się udzielić poparcia ludziom pierwszego adiutanta Człowieka Honoru, którym to tytułem Adam Michnik obdarzy generała Kiszczaka…
Gdy więc piracki statek Nowej Telewizji Warszawa ruszał, w porcie z młodziutką Justyną Pohanke ( wówaczas dziennikarką radia Zet a potem gwiazdeczką telewizji TVN) i grupą zdolnej młodzieży, na pokładzie – grasowała już inna fregata. Castingi tu i tam były podobne. I losy pierwszych piratów przeróżne, gdy przyszło rozproszyć się po oceanach. My – czyli Nowa Telewizja Warszawa pierwsze cumy oddaliśmy 11 listopada 1992 by… zamilknąć po kilku minutach. Nadajnik umieszczony na legalnie wynajętym przez włoską spółkę kawałku iglicy Pałacu Kultury w kilka minut po rozpoczęciu przez Magdę Donimirską dziennika został zablokowany. Potem ruszyliśmy. Nowa Telewizja Warszawa i TOP CANAŁ konkurowały w Warszawie półtora roku. W sierpniu 1994 roku obydwie stacje zakneblowano.
Andrzej Tadeusz Kijowski
Szkic oparty na fragmencie „Co nam Zdrady” – VI rozdziału książki A.T. Kijowskiego „A Teraz Konkretnie” będącej II tomem Opis Obyczajów w 15-leciu Międzysojuszniczym lat 1989 2004. Wydawnictwo AnTraKt. Warszawa 2010
Filed under: Historia, Koncesje, legislacja, media, nowe technologie, Paliwa, polityka | Tagi: Andrzej Tadeusz Kijowski, historia TV, konferencja prasowa, reaktywacja, SDP, Top Canal
Konferencja prasowa TOP CANAL REAKTYWACJA dzisiaj w SDP w Warszawie godzina 11.00
Mam przyjemośc poinformować o reaktywacji Telewizji TOP CANAL . Konferencja prasowa odbędzie się o godz. 11.00 w Stowarzyszeni…
Mam przyjemośc poinformować o reaktywacji Telewizji TOP CANAL .
Konferencja prasowa odbędzie się o godz. 11.00 w Stowarzyszeniu Dzienikarzy Polskich w Warszawie ul. Foksal 3/5 Sala „B”
Słowem wstępnym z własnych doświadczeń z TOP CANAL opatrzył Andrzej Tadeusz Kijowski
http://blogmedia24.pl/node/43380
http://jaron.salon24.pl/269659,top-canal-piracka-fregata-atk-2011
Bedzie realizowa transmisja internetowa z konferencji na zywo via strona internetowa TOP CANAL o godz, 11.00 , a o godz. 12. następna konferencja prasowa z telemostem z Berlina dot. problemów niemieckiej firmy we Wrocławiu
www.topcanal.eu live streaming
Kejow
Приводная радиостанция (ПРС) Nadajnik radiolatarni bezkierunkowej NDB
Radiostacja NDB naziemna
Radiokompas RMI na samolocie TU-154M
Radiokompas RMI na pokładzie TU-154M
Rysunek lotniskowy dla radiolatarnii WPP klasy I-II-III
Plan horyzontalny radiolatarni WPP wymiary na lotnisku
Zakres obszaru dla radiolatarni WPP klasy I-II-III
Tabela klas radiolatarni WPP
Приказ Министерства промышленности и торговли РФ от 30 декабря 2009 г. № 1215
„Об утверждении нормативных методических документов, регулирующих функционирование и эксплуатацию аэродромов экспериментальной авиации”
В соответствии с Положением о Министерстве промышленности и торговли Российской Федерации, утвержденным постановлением Правительства Российской Федерации от 5 июня 2008 г. № 438 (Собрание законодательства Российской Федерации, 2008, № 24, ст. 2868; № 42, ст. 4825; № 46, ст. 5337; 2009, № 3, ст. 378; № 6, ст. 738; № 11, ст. 1316; № 33, ст. 4088), поручением Правительства Российской Федерации от 8 июля 2008 г. № СИ-П7-4100 и в целях государственного регулирования деятельности аэродромов экспериментальной авиации приказываю.
Nieniejsze opracowanie jest dla oceny ustaleń według opisu z Wikipedii.
Radiolatarnia bezkierunkowa, NDB (ang. Non-Directional Beacon) – naziemny nadajnik radiowy o charakterystyce bezkierunkowej, pracujący na w zakresie częstotliwości 190-1750 kHz, zwykle z rastrem 1 kHz (fale od długich do średnich), wykorzystywany w systemie radionawigacji lotniczej.
Radiolatarnie umieszcza się najczęściej na osi pasa lotniska, kilka kilometrów przed jego progiem. Radiokompas ADF (ang. Automatic Direction Finder) zainstalowany na pokładzie statku powietrznego, po dostrojeniu do częstotliwości wybranej radiolatarni, wskazuje na nią kąt kursowy. Kierunkowa antena ramowa radiokompasu ustawiana jest na najsłabszy sygnał, co wynika z ostrzejszego minimum niż maksimum charakterystyki kierunkowej anteny, w stosunku do anteny dookólnej.
Kejow
Filed under: bezprawie, legislacja, Paliwa, polityka, Rafineria | Tagi: olej napędowy, oszustwo akcyzowe, Trzebinia
Trzebinia porażka ABW contra UKS – kto kogo?! czy jak zrobić aferę po polsku
- Co było i jest
15.12. Kraków (PAP) – Ośmiu oskarżonych odpowie przed krakowskim sądem za wprowadzenie do obrotu 17 tys. ton podrobionego oleju napędowego o wartości ponad 30 mln zł i pranie brudnych pieniędzy. Według ustaleń prokuratury, grupą kierował były pracownik Rafinerii Trzebinia Józef D.
„Prokuratura Apelacyjna w Krakowie skierowała w tej sprawie akt oskarżenia do sądu” – powiedział w środę PAP rzecznik prasowy Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie prok. Józef Radzięta
16 listopada 2009 do Sądu Okręgowego w Krakowie trafiło pismo prawników b. Prezesa Rafinerii Trzebinia Grzegorza Ślaka. Odrzucają zarzuty o uszczuplenia podatkowe i oszustwa, sformułowane w akcie oskarżenia przez prokuraturę apelacyjną. Wnioskują o umorzenie postępowania bez rozpatrywania sprawy. Wniosek przygotowała m.in. kancelaria prawna byłego ministra sprawiedliwości, Zbigniewa Ćwiąkalskiego.
– Z punktu widzenia prawa nie można oskarżać o uszczuplenie podatkowe w sytuacji, gdy uszczuplenia nie wykazały żadne organy kontroli skarbowej ani sąd. Nie ma też podstaw prawnych, by oskarżać mnie o oszustwa – twierdzi Grzegorz Ślak.
Jak prokurator Wełna mieszał w paliwach
To niejedyna sprawa, z którą boryka się prezes Ślak. Od ponad dwóch lat w krakowskiej prokuraturze toczy się przeciw niemu śledztwo w sprawie rzekomego uszczuplenia należności podatkowej o gigantyczną kwotę 764 mln zł. Miało do tego dojść w latach 2002-04, a więc w okresie, kiedy stał na czele Rafinerii Trzebinia. Dotąd jednak ani nie umorzono sprawy, ani nie sformułowano aktu oskarżenia. Na początku maja w rozmowie z „PB” prokurator Łukasz Gramza sugerował, że decyzja może zapaść w ciągu trzech miesięcy. Tak się jednak nie stało.
Miesiąc temu prokurator Marek Wełna z biura ds. przestępczości zorganizowanej prokuratury krajowej twierdził, że w ciągu najbliższych dni prokuratura uzupełni i zmieni zarzuty dotyczące udziału Grzegorza Ślaka w nielegalnym obrocie paliwami. Nadal ich jednak nie sformułowano, a prokurator Wełna tłumaczy zwłokę m.in. koniecznością prze- prowadzenia dodatkowych czynności.
Polityczny areszt wydobywczy
Chciałbym, aby takie sytuacje już nigdy nie spotykały menedżerów, którzy chcą faktycznie coś zrobić w przedsiębiorstwach z udziałem skarbu państwa. Dlatego postaram się, by osoby, które naruszyły prawo przy stawianiu mi zarzutów, poniosły odpowiedzialność. Rozważam złożenie doniesienia do prokuratury przeciwko prokuratorowi prowadzącemu sprawę. Nie może być tak, że w kraju w środku Europy można człowieka pozbawić wolności i oczerniać go w oczach opinii publicznej. I to tylko dlatego, że jest to w interesie politycznym władzy wykonawczej – zaznacza.
Gdy Grzegorz Ślak wyszedł w 2006 r. z aresztu (za kilkusettysięczną kaucją i zakazem opuszczania kraju), postanowił działać i bronić swojego dobrego imienia.
– Zleciłem ekspertyzy prawne, które miały wykazać, czy można było postawić mi zarzuty w sytuacji, gdy żaden organ podatkowy uszczuplenia nie stwierdził, a ponadto istniała wiążąca interpretacja podatkowa. Ta z mocy prawa wyłącza odpowiedzialność karną. Ekspertyzy wykazały jednoznacznie, że zarzutów takich nie można było postawić. Nastąpiło więc naruszenie prawa – podkreśla Grzegorz Ślak
Kejow
Filed under: Historia, legislacja | Tagi: budzet Warszawt, Hanna Gronkiewiczt Waltz, podatek janosikowy
Gronkiewicz Waltz o podatku „janosikowym”50% Prof.Kuleszy
Rozmawiamy z ministrem finansów, który zaproponował sześć możliwości modyfikacji mechanizmu naliczania „janosikowego”. Nie wykluczam jednak, iż w pewnym momencie skierujemy skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie naliczania „janosikowego”. – powiedziała w rozmowie z wnp.pl Hanna Gronkiewicz-Waltz prezydent m.st. Warszawy.
INTERPELACJA SEJMOWA
Szanowny Panie Marszałku! W związku z przesłaną, przy piśmie z dnia 14 marca 2008 r. nr SPS-023-1848/08, interpelacją posła Andrzeja Halickiego w sprawie możliwości zawieszenia tzw. podatku janosikowego wpłacanego do budżetu państwa przez miasto stołeczne Warszawa, uprzejmie wyjaśniam:
Zgodnie z art. 29 ust. 1 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966 z, późn. zm.) – gminy, w których wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w gminie (wskaźnik G) jest większy od 150% wskaźnika dochodów podatkowych wszystkich gmin (wskaźnika Gg), oraz powiaty, w których wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w powiecie (wskaźnik P) jest większy od 110% wskaźnika dochodów podatkowych wszystkich powiatów (wskaźnika Pp), dokonują wpłat do budżetu państwa, odpowiednio z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin i część równoważącą subwencji ogólnej dla powiatów.
http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/0993C1B6
Istota podatku
W ramach „janosikowego” bogate miasta, powiaty czy gminy muszą łożyć na utrzymanie biedniejszych jednostek samorządowych. Według danych „Rzeczpospolitej”, w tym roku suma kwot, jakie zasobniejsze samorządy będą musiały oddać tym dysponującym mniejszymi wpływami to 1,9 mld zł.
Zgodnie z ustawą o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, wszystkie gminy, w których wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca jest większy niż 150 proc. wskaźnika dochodów podatkowych wszystkich gmin, zobowiązane są do odprowadzania nadwyżki do budżetu państwa.
Tym razem protestuje Warszawa
W tym roku głos w sprawie podatku „janosikowego” zabrały władze Warszawy. Z 1,9 mld zł, jakie w tym roku oddadzą w ramach subwencji wyrównawczej najbogatsze samorządy, 600 mln zł pochodzić będzie z Warszawy. – W przeliczeniu na jednego mieszkańca Warszawa płaci aż 375 zł, Poznań 100 zł, a Wrocław 48 zł – mówi cytowany przez „Rzeczpospolitą” Mirosław Czekaj, skarbnik stolicy.
Oprócz wspomnianych już Warszawy i Poznania, znaczne kwoty (po kilkadziesiąt milionów złotych) „janosikowego” płacą Wrocław, Kraków, Katowice i Gdańsk. Z danych zebranych przez „Rz” wynika, że w przyszłym roku tylko duże miasta zapłacą ponad 1 mld zł podatku.
http://samorzady.polska.pl/goracytemat/article,Powrot_dyskusji_o_janosikowym,id,303588.htm
Ministerstwo Finansów odrzuciło prośbę 75 gmin i powiatów, aby odstąpić od obowiązku zapłaty janosikowego przez Mazowsze.
Ministerstwo Finansów przyznało, że obecna ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego nie przewiduje możliwości umarzania, odraczania lub rozkładania na raty wpłat na subwencję regionalną dla województw oraz subwencję równoważącą dla powiatów, miast i gmin. Jak wyjaśnił resort, w 2010 roku wpłat będzie dokonywało 87 gmin, 55 powiatów i 2 województwa. Najwięcej na ten cel przeznaczy Mazowsze.
Ministerstwo Finansów podkreśla, że modyfikacja sposobu naliczania wpłat na janosikowe wymagałaby zmian prawnych. Uzgodnienia w tej sprawie rząd przeprowadza z udziałem strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Stosowne propozycje zmian MF zgłosiło stronie samorządowej w marcu tego roku, ale przedstawiciele samorządów jeszcze się do nich nie odnieśli. Swoje propozycje zmiany konstrukcji janosikowego może do Komisji Wspólnej zgłosić również województwo mazowieckie.
PODSUMOWWANIE
Przekazanie 50% dochodu m.st. Warszawy to nieporozumienie.
Kejow
Ps. Trawestacja hasła ” Cały naród buduje swoją stolicę” – „Pomożecie?- Pomożemy” . Dochód budżetu m.st Warszawy wynosi ponad 12 mld zł.
Jaronwoj Blog Warszawa Polska 